- utrafić
- utrafić {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. dk VIIb, utrafićfię, utrafićfi, utrafićfiony {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'strzelając, rzucając czymś, trafić w jakieś miejsce, wykonać celny rzut, strzał, dosięgnąć celu': {{/stl_7}}{{stl_10}}Utrafił w sam środek tarczy. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'przybywszy gdzieś, zastać coś; także: zjawić się w porę, zdążyć na coś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Utrafił na otwarcie sklepu. Utrafił pechowo akurat na przerwę obiadową i nie mógł podjąć pieniędzy w kasie. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'dobrze oddać podobieństwo do czegoś, świetnie odwzorować coś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Znakomicie utrafiony obraz. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wybrać coś, zrobić coś zgodnie z czyimiś wymaganiami, upodobaniami itp.; dogodzić czemuś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Utrafiłaś w mój gust, kupując te zasłony. Utrafić w czyjś styl, smak. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}5. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wymierzyć dokładnie tyle, ile należało': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ależ utrafiłeś! Jest dokładnie pół kilo tego maku.{{/stl_10}}{{stl_18}}ZOB. {{/stl_18}}{{stl_10}}trafić [utrafić] w sedno {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.